Na diverse maanden van radio-stilte dan nu een berichtje. Als het goed gaat is het eenvoudig om stukjes te schrijven, wil het nog steeds voor geen meter dan blijft het stil, vandaar!!

De kweek verliep bijna perfect, mooie jonge duiven die voor het eerst verduisterd werden in mijn nieuwe van Zon hok. Zo makkelijk als het in de film verteld wordt was, en is, het bij mij niet. De oude duiven zijn nog steeds niet helemaal top maar vliegen aan huis redelijk. Ik heb met de duivinnen aan de vluchten mee gedaan. Op de vitesse ging het met de meest onervaren duifjes best goed, kan natuurlijk altijd beter. Toen de afstanden groter werden deed het oude euvel zich weer voor dat de duiven oververmoeid thuis komen. Blijkbaar is er dan nog steeds iets niet goed aan de hokken, ook na 15 jaar klooien nog niet.

Bij de jongen was, en is, het nóg erger: deze vliegen tot op de dag van vandaag voor geen meter. Met veel moeite kan ik ze nu 15 minuten in de lucht houden, gaat echt helemaal nergens over. Gisteren het plafond bij de ouden aangepast en vandaag (op zondag!!) weer bij de jongen.... u zult begrijpen dat ik er meer dan moedeloos van wordt. Wat mij op de been houdt zijn de positieve berichtjes die ik van enkele mensen krijg die met mijn duiven wel presteren. Waar zit het dan in? Wie het weet mag het zeggen!!
Pas nog weer iemand laten komen om aardstralen te meten. Bleken er een 4-tal in de lengte onder mijn hok en rennen te lopen. Deze zijn geneutraliseerd middels wat koperen pijpjes in de grond. Nu eerst afwachten hoe de veranderingen van het plafond uitpakken, wie weet staan ze morgen een uur in de lucht..  ja, ik geloof nog in sprookjes, anders had ik het bijltje er na zo'n lange tijd allang bij neergegooid.
Mocht het allemaal goed uitpakken dan schrijf ik snel weer wat hier. Wordt het allemaal niks dan kan het weer een tijdje duren...

tot zover, de volgende keer weer meer.....

Eind 2020 werd besloten om de hokken nog 1 keertje te verbouwen. 2020 was weer een verloren jaar door duiven die nooit in vorm kwamen, nooit lekker trainden en dus ook niet presteerden op de vluchten. Ik had besloten mijn hok om te toveren in een Martin-van-Zon-hok. Ik had de DVD van de Koerier met Martin in de hoofdrol al menig keer bekeken. Ik had nog wat specifieke vragen waarvoor ik met Martin zelf contact opnam. Aardige man die de tijd neemt om je te helpen. Nu is elke situatie natuurlijk anders dus is het na heel wat weken timmeren aan de kap afwachten wat het gaat brengen. Over hoe de duiven er nu uitzien ben ik tevreden, hoe ze zich voelen kan ik niet bekijken. Zodra ze weer naar buiten mogen en kunnen, weten we meer.

De kwekers zijn inmiddels op 17 januari j.l. gekoppeld en alle 18 koppels, 9 kweekkoppels en 9 schaduwkoppels, hebben inmiddels eitjes in de schaal liggen, ook de latere jongen. Dat lijkt mij een goed teken na 13 dagen.....
Ik heb nog wat verplichtingen vanuit het verleden namens Team Wagenaar. Deze probeer ik zo snel mogelijk in te lossen en dan is dat klaar.

De bedoeling voor de komende jaren is dat er een overzichtelijk aantal duiven komt te zitten. Dat zouden dan max. 12 kweekkoppels en max. 16 vliegkoppels moeten zijn. Door flinke aantallen jongen te kweken, waar dan plek voor is, is het de bedoeling om een leuk ploegje vliegers samen te stellen. Toch zit het nog steeds in mijn achterhoofd om alleen met de duivinnen (24 st.) te gaan vliegen. Evt. zijn 12 doffers dan genoeg, die evt. op de natour gespeeld kunnen worden. Eerst moet het maar eens beter gaan lopen, dan zien we verder.

Deze week worden de eitjes geschouwd en gaan we ze van een aantal koppels verleggen zodat die sneller aan het 2e nestje kunnen beginnen. Gelijktijdig wordt dan een gedeelte van de vliegers mee gekoppeld zodat daar de 2e ronde eitjes van de "premium"-koppels weer onder kunnen. 5 doffers krijgen dan een andere duivin om jongen mee op de wereld te zetten. Of ik dan ook weer de 1e ronde van deze nieuwe koppelingen verleg weet ik nog niet. Dat zie ik t.z.t. wel weer.

Nou, dat was het weer even voor nu. De volgende keer weer meer!